CADavg: 86 rpm | HZ: 0% | FZ: 1% | PZ: 99%

Przez ostatnie dwa tygodnie wogóle nie jeździłem, no ale ścigać się trzeba! Tym razem w Wałczu. Na starcie tradycyjnie już kilkoro znajomych z teamu: kłosiu, Wojtek z Olgą, Łukasz, JoannaZygmunta (jeśli dobrze kojarzę) no i duda oczywiście (przyjechaliśmy z weekendu pod namiotami, właśnie w okolicach Wałcza). Od startu poszliśmy dość ostro, mi udało się wyminąć sporą grupkę na pierwszym zjeździe, bo się jedna strona w koleinach przyblokowała. Dzięki temu już na początku nie musiałem zbyt dużo wyprzedzać, bo byłem mniej więcej w mojej części stawki. Na około 10-15 kilometrze przykra sprawa, tubylcy przekręcili strzałki, przez co kłosiu i Wojtas poszli w siną dal... Mnie akurat nawróciły osoby stojące niedaleko. Trasa wiodła częściowo asflatami, większość leśnymi piaskownicami. Piach był największym utrudnieniem na tym ścigu. Za to miłym akcentem Góra Bukowa - dość konkretna ścianka do wjechania i parę szybkich zjazdów. Właśnie na niej doszedł mnie Wojtek, Mariusz jeszcze wciągał kurz spod moich opon :D Na zjeździe też mnie nie doszedł ;) Dopiero na asfalcie musiałem się poddać, ale zaczepiłem się w ich pociągu i dogoniliśmy uciekającego Josipa. Jeszcze parę kilometrów się z nimi powiozłem, ale niestety zacząłem odpadać... No coż, są silniejsi! W zasadzie do końca pętli jechałem sam. Przy wjeździe na drugą dogoniła mnie Marta Gogolewska i jeszcze 2-3 panów. Również do tego pociągu się załapałem. Wspólnie pocisnęlimy trochę asfaltami i po raz kolejny wdrapaliśmy się na Bukową. Na drugiej pętli zaczęliśmy wyprzedzać miniowców. Właśnie na ściance przed Bukową wyprzedzałem Wojtkową Olgę dzielnie wpychającą bike'a na górę :) Niestety, mniej więcej w tym momencie nasz pociąg zaczął się rwać i musiałem uznać wyższość Marty Gogolewskiej - ma kobieta powera! W zasadzie do końca nic więcej się nie działo. Ot, samotna walka z wiatrem i piachem, co chwila tylko przerywana wyprzedzaniem miniowców :) I tak do samej mety! Wynik satysfakcjonujący, klasycznej bomby nie było, technicznie jak najbardziej ok. W tym tygodniu może uda się coś pojeździć, a w kolejny weekend następny ścig w ramach Wielkopolskiego Grand Prix!

Czas: 2:31:59
Check point1: 0:46:17 / 19
Check point2: 1:34:12 / 29
MEGA Open: 39/83 (+3 DNF)
MEGA M2: 11/14 (+1 DNF)
Strata: 0:24:17 (Borys Góral)
DST: 61,36 km
AVG: 24,22 km/h
Vmax: 51,39 km/h

Goggle Pro Active Eyewear STATS
klosiu – 23 (9 M3) – 2:23:53 (- 0:08:06)
josip – 25 (10 M3) – 2:24:55 (- 0:07:04)
daVe - 39 (18 M2) - 2:31:59
Kostrzyński Łukasz - 49 (3 M1) - 2:37:17 (+0:05:18)
duda - 62 (12 M3) - 2:44:09 (+0:12:10)

PS Zdjęcia z bananem jeszcze nigdy nie miałem :D

CADavg: 85 rpm | HZ: 1% | FZ: 5% | PZ: 94%

Znowu brakło mi czasu na napisanie relacji "na świeżo", więc będzie krótko i na temat. Ludzi do Suchego Lasu zawitało sporo, jak zwykle więcej niż się spodziewał organizator, więc start przełożono o 15 minut. Pierwsze kilometry to niezła nerwówka, czub się lekko zagubił i później nadrabiał po krzakach i z wulgaryzmami na ustach. Nie fair, nawet bardzo. Od samego startu trzymałem się z przodu, najpierw w zasięgu wzroku Wojtka, później on w moim. Gdzieś od 8-10 kilometra zacząłem współpracować z nieznanymi mi wcześńiej dwoma chłopakami z GPAE Teamu i po pięknej pracy na zmianach doszliśmy grupkę Wojtka i m.in. chłopaków z Bydzi. Niestety nie utrzymaliśmy koła i przed poligonem nam odjechali. Na asfaltówce próbowaliśmy ich gonić, nawet sam zacząłem pościg, ale chłopacy tak dorzucili do pieca, że zamiast skleić, odpadłem jako pierwszy :p Na czołgówce ich jednak doszedłem, trochę się potasowało i zacząłem długą jazdę z Łukaszem z naszego teamu. Przed nami cisza, za nami też. Wtedy nie wiedziałem, że jadący przed nami pociąg z Wojtkiem pogubił trasę (my też byliśmy tego bliscy w tym samym miejscu co oni). Druga runda przywitała nas deszczem. Do tego doszły wątpliwości co do długości trasy - przed startem nikt nie potrafił powiedzieć, ile będzie dokładnie. Jednak już wtedy wiedziałem, że będę miał mało wody bo jechałem tylko z jednym bidonem... W lesie za "rybką" doszedł nas zagubiony wojtkowy wagonik. Powoli zaczęło brakować mi sił. Na poligonie odcięło mnie całkowicie i mniej więcej wtedy straciłem około 10 pozycji. Cóż zrobić, nie byłem przygotowany na ponad 80 km, a nie chciałem zarżnąć się w trupa bo jeszcze tego samego dnia w nocy jechaliśmy na kilkudniową wędrówkę po Tatrach Wysokich (stąd też opóźnienie w relacji). Ostatecznie na metę wjechałem z całkiem dobrym, jak na mnie, wynikiem. Gdyby nie ostatnie 10 km... Ehhh... ;) (foto by: fotomtb.pl)


Czas: 3:19:47
Check point1: 0:55:59 / 43
Check point2: 1:37:16 / 32
Check point3: 2:31:33 / 39
MEGA Open: 47/112 (+6 DNF)
MEGA M2: 18/26 (+? DNF)
Strata: 0:32:31 (Paweł Bober)
DST: 83,40 km
AVG: 25,05 km/h
Vmax: 48,06 km/h

Goggle Pro Active Eyewear STATS
krzychuuu86 – 15 (6 M3) – 2:59:10
JPbike – 19 (8 M3) – 3:02:32
josip – 31 (13 M3) – 3:15:01
Tomczak Adam - 36 (15 M3) - 3:17:08
Kostrzyński Łukasz - 38 (1 M1) - 3:17:11
daVe - 47 (18 M2) - 3:19:47
MaciejBrace - 109 (42 M3) - 4:27:01

CADavg: 66 rpm | Dziwnów - Dziwnówek - Łukęcin - Pobierowo - Trzęsacz - Rewal - Trzęsacz - Pobierowo - Łukęcin - Dziwnówek - Dziwnów - Międzywodzie - Dziwnów

Trochę zwiedzania, trochę spacerem, trochę szybciej, trochę lodów :p

2013 Drawieńska włóczęga
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

CADavg: 75 rpm | Borne Sulinowo - Łubowo - Rakowo - Komorze - Chłopowo - Kocury - Brusno - Popielewo - Ogartowo - Połczyn-Zdrój - Toporzyk - Gawroniec - Chlebowo - Cieszyno - Złocieniec - Lubieszewo - Linowno - Gudowo - Mielenko Drawskie - Karwice

Nocka w Bornym minęła bardzo szybko. Początkowo miałem spać na terenie Centralnego Poligonu Wodno-Nurkowego MSWiA, ale ostatecznie wylądowałem wraz z sympatyczną ekipą z Krakowa na opuszczonym polu namiotowym.


Po śniadaniu pokręciłem się jeszcze trochę po mieście i ruszyłem w dalszą podróż bocznymi asfaltami.


Bocznymi to mało powiedziane. Przejeżdżałem przez takie wiochy, że nawet nie wiem co mógłbym o nich napisać... Zaskoczyło mnie Brusno, niewielka wieś ze szlacheckim dworkiem i ogromnymi polami wokół. Sprzęt do ich uprawy znajdował się w ogromnych halach tuż przy głównej drodze. Nawet nie próbuję policzyć, ile mógł być warty...


W zasadzie od samego Bornego było pagórkowato. Miejscami zastanawiałem się, czy ja czasem nie jestem górach!


Na jednym z "pagórków", w miejscowości Toporzyk, znajduje się bardzo ciekawa wieża Radiowo-Telewizyjnego Ośrodka Nadawczego. Aktualnie nadaje tylko 4 programy radiowe. Ehhh... ta cyfryzacja.


Tuż za Toporzykiem wjechałem na drogę rowerową łączącą Połczyn-Zdrój ze Złocieńcem. Jak widać, w Polsce też ktoś wpadł na to, że można wykorzystać w tym celu stary nasyp kolejowy. A myślałem, że takie rzeczy to tylko na Bornholmie.


W Złocieńcu szybkie lody na rynku i jazda do Lubieszewa.


A tam zasłużona nagroda za świetnie spędzony weekend - pstrąg w maśle czosnkowym. Pycha!!! Szkoda tylko, że po jego zjedzeniu i wypiciu piwka kompletnie nie miałem sił do dalszej jazdy. A zostało mi jeszcze dobrych kilka kilometrów. Pod górę i pod wiatr... Masakra...



2013 Drawieńska włóczęga
<--- Poprzedni dzień

2013 Drawieńska włóczęga
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

CADavg: 75 rpm | Jagoda - Dzwonowo - Człopa - Tuczno - Strzaliny - Zdbowo - Rutwica - Strączno - Wałcz - Ostrowiec - Szwecja - Sypniewo - Kłomino - Nadarzyce - Borne Sulinowo

Drogi do Tuczna nawet nie zauważam, tak szybko minęła. Nic dziwnego, w końcu jestem u siebie. Na zamku w Tucznie akurat jest zlot optyczne.pl, więc spędzam tam trochę czasu, rozmawiając z paroma osobami. Najciekawszy był teleskop do oglądania słońca, nawet plamy było widać!


Bycie pro wcale nie jest łatwe ;)


Czasami lepiej byłoby usiąść i poczekać. Na cokolwiek. A nie tylko rower i rower ;)


Będąc w okolicach Tuczna trzeba odwiedzić wieś Strzaliny. Na południowy wschód od wsi znajduje się Góra Wisielcza (151 m n.p.m.), a tam pozostałości grupy warownej "Góra Wisielcza", fortyfikacji Wału Pomorskiego. Schron ten był najsilniejszą grupą warowną ze wszystkich umocnień niemieckich okresu drugiej wojny światowej. Podziemne korytarze mają łączną długość 800 metrów i znajdują się 15 metrów pod powierzchnią.


Część z nich jest oświetlona, ale mimo to zalecam zaopatrzenie się w podręczny miotacz fotonów.


W bunkrach można obejrzeć wiele pomieszczeń, w których żyli żołnierze. Korytarze prowadzące do kopuł pancernych są niestety pozasypywane. Oprócz wartości historycznych kompleks ma duże znaczenie dla przyrody - znajduą się tam siedliska nietoperzy.


W Wałczu przystaję na chwilę przy Cmentarzu Wojennym. Pochowano tam 4390 polskich i 1638 radzieckich żołnierzy, wyzwolicieli Pomorza.


Kolejne kilometry to ostre napieranie do przodu. Do czasu zauważenia drogowskazu na Kłomino, czyli poradzieckiego miasta-widma. W czasach, gdy stacjonował tam 82 Gwardyjski Pułk Strzelców Zmotoryzowanych Armii Radzieckiej mieszkało tam nawet 5 tysięcy mieszkańców. Dziś... tylko 12!!!


Pozostałości po armii rosyjskiej są widoczne dosłownie wszędzie!


Niedaleko Kłomina znajduje się Oflag II D Gross-Born - niemiecki obóz jeniecki dla oficerów wziętych do niewoli.


Przepiękne Zalewy Nadarzyckie pozwalają choć na chwilę zapomnieć o przygnębiającej historii okolicznych lasów.


Niedaleko Bornego znajdują się kolejne bunkry. Zresztą, przebiega tędy Wał Pomorski, więc nie są one czymś niezwykłym w okolicznych lasach. Szukając bunkra ze zdjęcia poniżej napotykam sympatyczną parę. Chłopak zerwał łańcuch w rowerze - oczywiście mu pomogłem. Po chwili dołączył do nas kolega na Transalpie (chwaliłem się, że zdałem prawko na motur? :) i przez chwilę było całkiem towarzysko.


Spływ kajakowy Piławą mógłby być bardzo interesujący!


Borne Sulinowo do roku 1992 było wyłączone spod polskiej administracji i nie istniało na żadnej mapie. Znajdowała się tam doskonale strzeżona baza Północnej Grupy Wojsk Armii Czerwonej. Po całkowitym opuszczeniu miasta przez Rosjan, w kwietniu 1993 roku, przekazano je polskim władzom cywilnym a 2 października nadano status miasta. Od tego momentu rozpoczął się proces jego zasiedlania, ale nadal można tam ujrzeć opuszczone poniemieckie (a później poradzieckie) budowle.






Dobrze, że moja jeziorna "łazienka" miała dość wysoki standard, nawet drabinki przy pomoście były!



2013 Drawieńska włóczęga
<--- Poprzedni dzień --- Kolejny dzień --->

2013 Drawieńska włóczęga
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

CADavg: 76 rpm | Karwice - Sienica - St. Studnica - Giżyno - Kalisz Pomorski - Dębsko - Drawno - Chomętowo - Niemieńsko - Konotop - Sitnica - Głusko - J. Ostrowieckie - J. Czarne - Ostrowite - Jagoda

Weekend akurat mam wolny, z dala od cywilizacji, więc postanowiłem powłóczyć się po okolicy. Pierwsze 10 km przebiegało leśną piaszczystą drogą. Mając załadowane sakwy lepiej jednak poruszać się asfaltami, dlatego też nimi przebiegała dalsza wyprawa. Nawet nie wiem, kiedy dotarłem do Drawna. Tam lodzik (nowy Magnum Pink - nie polecam) i pierwszy w ciągu dnia kontakt ze światem (oszczędzam baterie). Po kolejnych kilometrach docieram do Niemieńska, tam rzut okiem na ośrodek szkolno-wychowawczy i decyzja o odbiciu na Konotop, gdzie znajdują się ruiny pałacu z XIX w.


Podziwiam ludzi żyjących w takich miejscach. Wieś liczy około 160 mieszkańców. Wokół tylko lasy i jeziora. Nic więcej...


Dojeżdżając do Konotopu, na niewielkim asfaltowym zjeździe, prawie rozjechałem zaskrońca śpiącego na samym środku drogi :)


Tuż przed Głuskiem zatrzymuję się na starym cmentarzu. Będąc tam zupełnie sam poczułem się trochę nieswojo. Prawie jakbym naruszał prywatność zmarłych.


W Głusku, po rozmowie z tubylcami ostatecznie odrzucam pomysł biwaku nad Czarnym. Nie chciałbym za niego zapłacić tyle, ile za nocleg w Sheratonie... Będąc w zasadzie na swoim terenie udaję się nad Ostrowieckie i stamtąd nad Czarne, gdzie spijam piwko mocząc nogi dosłownie między rybami.


To chyba najpiękniejsze miejsce w całym parku.


Choć trzeba przyznać, że konkurencja jest spora, np. pięknie wyremontowana osada Ostrowite.


No i oczywiście nasza Jagódka. Tym razem spokojna, bo jestem tam sam; nawet kluczy nie brałem. Wystarczy obecność w tym miejscu, aby poczuć się jak w domu :)



2013 Drawieńska włóczęga
Kolejny dzień --->

2013 Cykelveje na Bornholmie
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci
Dzień czwarty
Dzień piąty
Dzień szósty
Dzień siódmy

CADavg: 63 rpm | Nexø - Dueodde - Nexø - Kołobrzeg

To już ostatni dzień w Dani ;( Przeznaczyliśmy go na plażowanie i odpoczynek. Trochę śmierdziało, z powodu glonów wyrzuconych na plażę przez południowy wiatr (czyżby z Polski?! ;) ale trzeba przyznać, że piasek w Dueodde jest naprawdę bardzo drobny. Po częściowym wyrównaniu tanlajnów i pysznym obiadku wróciliśmy do Nexø, aby zapakować się na prom. To co dobre szybko się kończy... ;(


Jednak nie ma się co smucić, czeka nas jeszcze wiele przygód w tym roku. O ile dopłyniemy do lądu... :p


A jednak się udało! ;) Dotarliśmy do końca wyprawy na Bornholm. Było rewelacyjnie!!!
Polecam wszystkim kochającym spokój, porządek, ryby ;) i rowery oczywiście! Ja na pewno kiedyś tam wrócę!


2013 Cykelveje na Bornholmie
<--- Poprzedni dzień

2013 Cykelveje na Bornholmie
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci
Dzień czwarty
Dzień piąty
Dzień szósty
Dzień siódmy

CADavg: 61 rpm | Nexø - Paradisbakkerne - Ølene - Bastemøse - Rokkestenen - Kongemindet - Ekkodalen - Paradisbakkerne - Nexø

Wyjazd dobiega końca, więc trzeba zobaczyć to, co za każdym razem omijaliśmy. Zaczynamy od Paradisbakkerne, gdzie próbujemy poruszyć pewien kamyk (kiedyś było to możliwe, ale się popsuł) a później mierzymy się z odcinkiem specjalnym, czyli pieszym szlakiem usianym kamieniami. Próba ta kończy się dla mnie niegroźną wywrotką :p


Paradisbakkerne jest tylko namiastką tego, co ma nas spotkać w Almindingen.
Najpierw jednak szukamy ptaków w rezerwatach przyrody. Jedyny, którego wypatrzeliśmy, to ten utworzony z chmur...


W międzyczasie Sylwia podrywa obcych facetów... ;(


Najwyższym szczytem Bornholmu jest Rytterknaegten (162 m n.p.m.). W roku 1856 wybudowano tutaj wieżę upamiętniającą wizytę króla Frederika VII.


Z dobudowanej platformy widokowej rozciąga się wspaniały widok na całą wyspę.


Jednak tym, co nas tutaj przywiodło, były tak naprawdę dwie trasy MTB, opisywane nawet w przewodnikach. Jedna typowa XC, druga ekstremalnie trudna do DH. I wiecie co? Dawno się tak nie rozczarowaliśmy. Parę korzeni, sporo błota i tragiczne oznakowanie. Żenua... Dolina Echa była zdecydowanie fajniejsza!



2013 Cykelveje na Bornholmie
<--- Poprzedni dzień --- Kolejny dzień --->

2013 Cykelveje na Bornholmie
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci
Dzień czwarty
Dzień piąty
Dzień szósty
Dzień siódmy

CADavg: 66 rpm | Nexø - Svaneke - Gudhjem - Helligdomsklipperne - Tejn - Allinge - Sandvig - Hammershus Ruin - Olsker - Rø - Østerlars - Østermarie - Gadeby - Ågard - Munkegard - Nexø

Hmmm... Ja już tu kiedyś byłem... ;)


Sweet focia musi być!


Nauczeni poprzednimi dniami dziś dziewczyny sporo czasu jadą nam na kole. Sylwia trochę się upiera i jak tylko może kręci sama, ale odbije się to na niej w drodze powrotnej ;) W Alinge robimy pierwszy dłuższy postój na obiad. Przy okazji Marian zostaje oficjalnym mistrzem wpychania się w obiektyw. Ten to ma parcie na szkło :D


Na szczęscie nie wszędzie dał radę się wepchnąć ;)


Księżniczki są, można zwiedzać!


Hammershus jest położony na wzgórzu, na wysokim klifie, przez co był twierdzą nie do zdobycia.


Nie ma to jak zdjęcie do rodzinnego albumu :D


Gdzieś tam w oddali, przy dobrej przejrzystości powietrza, można ponoć dojrzeć wybrzeże Szwecji.


Skoro zamek miał być twierdzą nie do zdobycia, to co go zrujnowało? Przeniesienie władzy do Rønne. Po tym wydarzeniu miejsowi mieszkańcy sami zaczęli rozbierać twierdzę, w celu pozyskania cegieł. Proceder powstrzymano w roku 1822 wpisując zamek na listę zabytków.


Wracając do domu, w samym środku lasu, trafiliśmy na ciekawą wystawę sztuki nowoczesnej. Jak widać, nie wszyscy ją zrozumieli... :p



2013 Cykelveje na Bornholmie
<--- Poprzedni dzień --- Kolejny dzień --->

2013 Cykelveje na Bornholmie
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci
Dzień czwarty
Dzień piąty
Dzień szósty
Dzień siódmy

CADavg: 76 rpm | HZ: 45% | FZ: 31% | PZ: 22%

Nexø - Svaneke - Gudhjem - Helligdomsklipperne - Tejn - Allinge - Sandvig - Hammer Odde - Hammersø - Hammershus Ruin - Vang - Hasle - Sorthat-Muleby - Nyker - Rønne - Pedersker - Dueodde - Nexø

Tym razem dziewczynki wolały jechać na plażę, więc wybraliśmy się z Marianem na konkretniejszą przejażdżkę, czyli kółko wokół wyspy. Obwodnica ma tylko 105 km, co to dla nas ;)


Trzeba było jechać szybciej niż w ciągu ostatnich dni, w efekcie czego miałem mniej czasu na zdjęcia.


Mniej, nie znaczy brak - w Alinge przystanęliśmy na trochę dłużej.
Jednym z powodów pauzy był kościół z 1550 roku, port i tym podobne architektoniczne zabytki.


A drugim mała czarna (szymonbike może być z nas dumny ;)


Zresztą, w takich okolicznościach przyrody aż wstyd nie zatrzymać się na dłużej.


Północne wybrzeże nazywane jest Riwierą Północy. Wcale się temu nie dziwię :)


Ruiny Hammershus to chyba największa atrakcja na wyspie (i nie tylko, jest to największy w Skandynawii kompleks średniowiecznego zamku). Zwiedzanie odłożyliśmy jednak na dzień, w którym przyjedziemy z księżniczkami ;)


Odcinek między Hammershus a Hasle to chyba najfajniejszy fragment na wyspie. Na niektórych ściankach naprawdę było co robić...


A teraz proszę o uwagę! Przed Państwem danie narodowe na Bornholmie: Sol over Gudhjem!


Kto mi powie, która to już rotunda? Nyker kirke.


Spoko, ja też się w nich pogubiłem ;) Dalsza podróż tego dnia przebiegała coraz spokojniej. Zapasy cukru już dawno nam się pokończyły, a w sumie jedliśmy bardzo mało. Do tego mi coś po żołądku jeździło. Pewnie te śledzie ;) W miejscu, które widzicie na zdjęciu, oboje mieliśmy dość jazdy. Na szczęście do domu już nie było daleko i daliśmy radę... Tego dnia przed wyjazdem myśleliśmy, że będzie lajtowo. Okazało się jednak, że cała północna część wyspy jest mocno pofalowana, przez co wyszedł nam konkretny trening - ponad 5 godzin metodą ciągłą ;)



2013 Cykelveje na Bornholmie
<--- Poprzedni dzień --- Kolejny dzień --->