Znowu zacząłem "chałturzyć", więc czasu na rower w tygodniu mam bardzo mało. Ale mimo to, chyba wolę standardową krótką rundę niż wylewanie potu na chomiku. Przynajmniej dopóki nie pada! :)
PS Może ktoś mnie oświeci: jak można zażyć 1 tabletkę dwa razy dziennie rano? ;)
Kolejna ustawka z Duda-Cars'ami - niepodległościowa. Trasa ta sama, co
przedwczoraj. Tylko osób chyba więcej, w sumie koło 20. Jako, że pojawili się bracia Górniakowie tempo chyba trochę mocniejsze. Początkowo trzymam się z tyłu i spędzam czas na pogaduchach z Radkiem. Słoneczko świeci, miasto śpi, więc asfalty puste - rewelacja!
(foto by: Radosław Skrzypczak, właściciel bloga Round Space)
Za Komornikami przesuwam się na czoło peletonu. Są nawet momenty, że urywamy się głównej grupie. Niby tlen, ale chwilami robi się ciepło ;) Podobnie na rundzie przy Pojnikach - staram się trzymać w czubie. W końcu trzeba pokazać się z dobrej strony! :) Mocarze G. pojechali jeszcze nad Góreckie a my udaliśmy się w drogę powrotną, którą w większości spędziłem na pierwszej zmianie, tuż przed Mateuszem tłumaczącym dziewczynom, jak jeździć w grupie. Bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie jego podejście do nowych osób: zero wywyższania się i udawania prosa, za to bardzo dużo wskazówek i uwag, jak jeździć szybciej, mocniej i dłużej :) To było super z jego strony! (foto by: Radosław Skrzypczak, właściciel bloga
Round Space)
Na wczorajszy apel na fejsie odpowiedział tylko Jacek. Gdy już mieliśmy ruszać z amfiteatru, w ostatniej chwili nadjechał Zbyszek. Zadowolony, że będzie nas trzech, przyglebiłem o ziemię i w dobrych humorach pomknęliśmy z Cytadeli na nadwarciański. Początek to mocne napieranie. Jacek uciekał nam na krętych singlach i musieliśmy mocno dokręcać, żeby nie zostać w tyle. W pewnym momencie w dogonieniu Jacka pomagał mi nawet spory pies, ale co ciekawe, gdy krzyknąłem na niego "Stój!" to... się zatrzymał :) Dobrze ułożony ;) Od wysokości Radojewa do Biedruska trochę zwolniliśmy, ale w Zielonce znów zaczęliśmy deptać. Zwłaszcza na Dziewiczej, gdzie zrobiliśmy moją tradycyjną pętlę XC i stamtąd pomknęliśmy do Kozich. Fajnie było, jazda w grupie to jest to! Dzięki chłopaki!
Pogaduchy... (zdjęcia oczywiście kradzione od Jacka ;) )
Ustawka z Duda-Cars'ami, mimo mgły i wszechobecnej wilgoci warto było wyjść rano z domu, nawet o 8.20 ;) Zebrało się nas chyba z 15 osób, tempo spokojne, ale tak teraz musi być. W WPN'ie nadal pięknie kolorowo :) Bardzo sympatyczny wyjazd! :)
O nowej drodze rowerowej między Bydgoszczą a Koronowem napisali już chyba wszyscy, więc i ja musiałem sprawdzić, czym się co niektórzy tak zachwycają. W sumie to nie wiem... Niby fajnie, parę kilometrów oddano, ale: na równoległej "normalnej" drodze postawili zakaz dla rowerów, a szosufką nową drogą rowerową w wielu miejscach nie da się jechać; wg mnie w wielu miejscach jest zbyt wąsko - nawet dziś przy kiepskiej pogodzie i w związku z tym małym ruchem bywały problemy z wyprzedzaniem/wymijaniem; większość przejazdów przez drogi zastąpiono przejściami dla pieszych; w Tryszczynie to w ogóle jakieś cuda z oznakowaniem wymyślili - droga rowerowa nagle się kończy a po drugiej stronie ni stąd ni zowąd pojawia się ciąg pieszo-rowerowy by za kawałek i on się skończył a zaczęła droga, ale po tej wcześniejszej stronie; tylko jedno miejsce postoju; zupełnie bezcelowe kilometry barierek wzdłuż pól; w kilku miejscach droga jest dosłownie zasypana liśćmi - czekam na śnieg... Żeby nie było, że tylko narzekam to most w Koronowie zrobiono rewelacyjnie. Byłem tam trzy lata temu i martwiłem się, że taki obiekt podupada. Dziś wygląda rewelacyjnie! Chapeau bas!
Skoro zacząłem narzekając, to też tak skończę... Zmokłem dziś dwa razy. Na koniec nie było na mnie suchej nitki.
Ciemno, zimno i mokro - suuuuuper... ;(
Pomysł na przejechanie pierścienia rzuciliśmy kilka dni wcześniej, ale ostatecznie nikt oprócz mnie i Mariusza się nie zdecydował - żałujcie, Wasza strata! Pogodę trafiliśmy idealną, nie wiem, czy jest lepsza pora na przejechanie ringu niż słoneczny październik. Wyjechaliśmy dość wcześnie, bo o 8 rano. Początkowo chłodno, 9,5 st. C, ale gdy tylko słońce zaczęło się wznosić robiło się przyjemnie ciepło. No i te widoki w lasach, rewelacja!
Do Biedruska zleciało bardzo szybko, to samo Zielonka. Dopiero za Kostrzynem zaczyna się ciągnąć. Na szczęście w pewnym momencie z przeciwka leci Rodman, który postanawia nas trochę podciągnąć - dziękujemy! Prędkość była tak duża, że to, co nadrobiliśmy na odcinku do Tulec straciliśmy szukając szlaku w Tulcach bo się trochę zagalopowaliśmy ;)
Do Kórnika jakoś poszło, ale później męczarnia. Długie, proste i wietrzne asfalty, bleeee... Dopiero w Rogalinie robi się ciekawiej, zwłaszcza dla Mariusza, który był tam po raz pierwszy. W Mosinie po raz kolejny gubimy trasę (na szczęście na chwilę) i po wdrapaniu się Pożegowską spotykamy Państwa Horemskich :) Trochę pogaworzyliśmy i chyba nawet wybaczyliśmy im, że nie pojechali z nami ;)
Droga przez WPN mija bardzo szybko i dopiero końcówka dojazdu do źródełka w Żarnowcu zaczyna się lekko dłużyć. Tam kolejny popas i już bez przeszkód dojeżdżamy do domu Mariusza w Lusówku - koniec!
Fajnie było po raz kolejny zmierzyć się z pierścieniem. Dzięki Mariusz za cały dzień w siodle. Miło było spotkać teamowiczów po drodze. Oby częściej trafiały się takie wypady i tak piękne rowerowe niedziele!
Brakowało mi takiego dnia - spokojny wyjazd z czasem na zdjęcia i przeróżne rozkminy. Lubię taką jesień!
Jedynie Nadwarciański pocisnąłem trochę mocniej. Dawno nie jechało mi się tak płynnie, nawet sił nie brakowało. Widzę, że udało mi się nadrobić utraconą formę. Dobrze wróży to na przyszłość! :)
W Rogalinie nie byłem już mnóstwo czasu. Nic się jednak nie zmieniło :)
Nawet to, że pałac ciągle jest w remoncie. W zasadzie cały park ogrodzono płotem z napisami "Zakaz wstępu" itp. Miałem nie lada problem się stamtąd wydostać, dobrze, że jedna z bram miała otworzoną kłódkę bo bym chyba musiał skakać przez płotki ;)
W niedzielę był maraton w Poznaniu. Jeśli chodzi o przejazd przez miasto rowerem to nie było najmniejszego problemu. Jednak samochodem już gorzej... Z Jeżyc do Kozich Sylwia musiała jechać przez... Biedrusko :) A że nie znała drogi to złapałem ją pod Tesco, rower na pakę i zamieniłem się w przewodnika. Gdybyśmy chcieli jechać Bałtycką pewnie stalibyśmy tam do dzisiaj...
Plan był inny, ale musiałem rano podjechać do Kozich, więc będąc tam ruszyłem standardowo na Dziewiczą, bo wiedziałem, że będzie się tam kręciła ekipa z 2B Active Fitness ze Swarzędza z Katarzyną H.-M. na czele. Zbyt dużo razem nie poszaleliśmy, bo Adam (poznaliśmy się kiedyś na Morasku) przegiął lekko na killerze, wypięły mu się buty i ostatecznie katapultował się z treka lądując na drzewie :/ Dobrych kilka minut zwijał się z bólu na ziemi, szybkie macanko i wiedziałem, że bez pogotowia się nie obejdzie. Bardzo mocno wystawał wyrostek barkowy, więc pewnie obojczyk go wybił. A może i jeszcze gorzej... Naprędce z czterech nogawek i dętki zmontowałem prowizoryczne usztywnienie i udaliśmy się na parking w oczekiwaniu na karetę. Całość zajęła nam prawie godzinę, więc już nie jeździliśmy więcej tylko zaczęliśmy powrót do domów. Trochę okrężną drogą, ale jednak powrót ;)
Nikt pewnie nie uwierzy, ale jako dziecko nie chciałem jeździć na rowerze. Za to w 2009 roku wystartowałem w pierwszych zawodach. To wtedy zaczęła się moja przygoda z kolarstwem. Kiedyś nastawiony na wyniki, teraz częściej wybieram "kolarstwo romantyczne".
Spełnienie marzeń o karbonowym 29er. Początkowo miał to być niemiecki Canyon, ale z powodu wpadki przy jego zakupie, zdecydowałem się na chińczyka od Marka K. Podczas składania plan był prosty - budujemy rower do ścigania, ale nie bez kompromisów. Oprócz wagi liczyła się przede wszystkim trwałość, uniwersalność i wygoda. Tym sposobem minimalnie przekroczyliśmy 10 kg, ale wyszło super.
Karbonowa rama Flyxii FR-216
RockShox SID XX World Cup
Osprzęt XT M8000 (32T + 11-46T)
Koła DT 350 + DT XR331 + DT Champion
Opony Vittoria Barzo 2.25 + Mezcal 2.25
GRIZZLY
Zakup długo chodził mi po głowie, ale pojawiały się myśli, że te gravele to tylko chwilowa moda itp.... Po 10 tys. kilometrów szutrów i asfaltów mogę stwierdzić, że zamiana szosy na gravela to był jednak strzał w dziesiątkę! Szybkość, wygoda i wolność. Gdybym miał mieć jeden rower, to na pewno byłby to gravel :)
Ameliniowa rama Canyon Grizl 6
Osprzęt GRX RX400 (40T + 11-38T)
Koła DT Swiss Gravel LN
Opony Tufo Thundero HD 40C
LAWINKA
Jesteśmy razem od lipca '07. Była to miłość od pierwszego wejrzenia, trwa do dzisiaj :) Początkowo robiła za sprzęt do ścigania, teraz katuję ją na całorocznych dojazdach do pracy. Od kilku lat obwieszona błotnikowo-bagażnikowym szpejem.
Rama GT Avalanche 2.0
RockShox Reba SL
Napęd Deore XT M770
Hamulce Formula RX
Koła Deore XT
WILMA
Pierwsza szosówka, kupiona lekko używana. Po wielu latach na MTB pozwoliła poznać uroki jazdy na szosie. Mimo zastosowania karbonu, demonem wagi nie jest - w sumie około 9 kg. Po latach oddana w dobre ręce, by cieszyć kolejnego właściciela :)
