Dom - Dziewicza Góra - Annowo - Owińska - Potasze - Kamińsko - Zielonka - Kicin - Dom

Nareszcie będę mógł wrócić do w miarę regularnej jazdy. Zwłaszcza, że zapowiada się mniej zajęć na uczelni. Dzisiaj zrobiliśmy małe Tour de Zielonka z Dudą. Nie ma to jak jazda z kimś :-)
Z ciekawszych momentów warto wspomnieć o tym, jak na zjeździe z Dziewiczej tak mną wytrzęsło (amortyzator zablokowany na stałe...), że rozsypała się przednia lampka. Na szczęście znalazłem wszystkie części ;-)
Vmax (73.5 km/h) standardowo zawyżony przez dziwne wibracje przedniego koła...

Dom - Malta - Dom

Dzisiaj krótki wypad na Śródkę i dalej korzystając z okazji rundka po nadmaltańskich lasach, gdzie z powodu pięknej pogody spotkać można było wielu spacerowiczów oraz bikerów.
Wczoraj zakończyłem przygodę z wojskiem... przynajmniej na jakiś czas... ;-) Teraz pozostały mi już tylko piękne wspomnienia oraz stopień kaprala podchorążego w książeczce. Będzie mi brakować m.in. takich zabawek... Ehhh... aż się łezka w oku kręci...

Dom - Janikowo - Wierzenica - Kobylnica - Antoninek - Malta - Stary Rynek - Cytadela - Dom

Tym razem na przepustkę mieliśmy jechać w góry, ale nic z tego nie wyszło, dlatego wróciłem do domu, gdzie oczywiście pokręciłem na Lawince. W pobliskich lasach momentami robiło się całkiem ciepło... brakuje mi chyba amortyzacji z przodu... ;-)

Kliny - Dziewicza Góra - Czerwonak - Dom

Powrót z imprezki u kumpla. Oczywiście nie mogłem odpuścić sobie wjechania na Dziewiczą Górę. W końcu to jedna z głównych rzeczy, których mi brakuje w wojsku. A propos wojska... Rower zamieniłem na taki pojazd.


Tutaj moja "żona" oraz "kochanka". Obydwie mają na imię Bronia ;-)


Czasami trzeba się troszkę poczołgać...


... a innym razem postrzelać... :D


Najogólniej rzecz ujmując to świetnie się bawimy jednocześnie ucząc się wielu przydatnych rzeczy.
Szkoda, że za dwa tygodnie trzeba wrócić do cywila... Za to w końcu będę miał czas na Lawinkę :-)

Czołem!!!
szer. pchor. daVe

Dom - Kicin - Kliny

Do kolegi na działkę. Pierwsza jazda od prawie miesiąca. Sił ubyło...

Dom - Malta - Dom

Dzisiaj ostatecznie żywot zakończyła moja Gila... Zablokowała się raz, a dobrze... Teraz jeżdżę na sztywniaku... Trzeba zacząć rozglądać się za jakąś okazją, ale to pewnie po sezonie... Poza tym jest to chyba mój ostatni wpis przed wyjazdem do Centrum Szkolenia Wojskowych Służb Medycznych w Łodzi. Wracam w październiku...

Trzymajcie się mocno - szerokiej drogi!!!

Józefowo - Izbica Kujawska - Sompolno - Ślesin - Kleczew - Słupca - Strzałkowo - Września - Nekla - Kostrzyn Wlkp. - Swarzędz - Poznań - Dom

Trasa w zdecydowanej większości asfaltami - typowy dojazd od punktu A do punktu B, bez zbytniego rozglądania się dookoła. Zresztą trasę tę znam na pamięć jeżdżąc nią wiele razy samochodem...
Cały czas miałem silny boczny wiatr, na pewnych odcinkach przechodzący w wmordewind, przez co jechało się bardzo kiepsko, zwłaszcza, że mięśnie jeszcze nie wróciły do siebie po niedzielnym NSR-ze. To i tak, że udało mi się wykręcić taką średnią...

Skarbanowo - Józefowo

Nic godnego uwagi - dojazd od jednej babci do drugiej.

Dom - Poznań - Puszczykowo - Mosina - Śrem - Gogolewo - Rogusko - Nowe Miasto nad Wartą - Dębno - Orzechowo - Pyzdry - Zagórów - Rzgów - Sławsk - Konin - Kościelec - Koło - Wrząca Wielka - Brdów - Izbica Kujawska - Skarbanowo

Nadwarciański Szlak Rowerowy (NSR) zaliczony! Chociaż w części ;-)

Nigdy więcej czegoś takiego... Zacznę od tego, że w piątek byłem na weselu, a w sobotę wieczorem na imprezce w Browar Pubie. Do domu wróciłem o 5.00 nad ranem w niedzielę, a już o 5.30 musiałem wyjechać z domu... Tak więc szykowała się pierwsza dwusetka bez snu...

Umówieni byliśmy o 6.30 na dworcu PKP w Puszczykowie. W międzyczasie zaczęło świtać.


Mieliśmy po prawie 30 km na liczniku. To jednak dopiero początek wspólnej wyprawy.


Początkowo kawałek jechaliśmy lasami. Uwaga na kiepskie oznakowanie…


Już o godzinie 8.00 byliśmy w Śremie, w którym znalezienie sklepu otwartego o tej porze w niedzielę jest sporym wyzwaniem… Po chwili szukania mogliśmy zasiąść do śniadania. Tylko czemu wybraliśmy taki słaby drugi plan?!


Od teraz poruszaliśmy się wałem…


Takie krajobrazy towarzyszyły nam przez kilkadziesiąt km'ów…


Ja, rowery oraz wał…


Suuuper…


Nie, wcale nie jest nudno!


WOW! Co za zróżnicowanie terenu!


A ile zakrętów!


Wały obfitują w wąskie, ciasne zakręty oraz mnóstwo podjazdów i technicznych zjazdów, dlatego Tomek jest taki zmęczony… ;-)


Uroczy wał, nieprawdaż?!


Niestety po wielu pięknych chwilach spędzonych na wale musieliśmy przejeżdżać przez jakiś nudny most kratownicowy z roku 1875.






Przeprawa promowa to nuda w porównaniu do jazdy wałem… ;-)




Od teraz poruszaliśmy się już asfaltami, dzięki czemu szybko dotarliśmy na pyszny obiadek u Weroniki. Tam zostawiłem Tomka a sam poleciałem (dosłownie!) do Izbicy Kujawskiej. Jako, że przez spory odcinek miałem z wiatrem, bez zbytniego wysiłku mogłem nadrobić czas stracony na wale…

Podsumowując… Jeśli ktoś jest pasjonatem wałów przeciwpowodziowych to ta trasa jest stworzona dla niego! Pozostałe osoby, mimo, nie da się ukryć, pięknych nadwarciańskich terenów, już po paru kilometrach zaczną się nudzić. I nie ma w tym nic dziwnego. W końcu ile można jechać prostą ścieżką, przy niezmieniającym się krajobrazie?
Być może moje odczucia są troszkę nieobiektywne, gdyż był to pierwszy nizinny wypad po prawie dwóch tygodniach w górach, ale w najbliższym czasie nie mam zamiaru powtarzać NSR’a…

Na zakończenie tradycyjnie podziękowania dla KikapuRidera za "niezapomnianą, pełną przygód, po prostu mega jazdę... wałem" ;p

2008 Czarny Wałbrzych
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci
Dzień czwarty
Dzień piąty
Dzień szósty

Struga – Lubomin – Jabłów – Czarny Bór – Grzędy – Kochanów – Różana – Mieroszów – Golińsk – Starostin – Meziměsti – Jetřichov – Hejtmánkowice – Broumov – Hejtmánkowice – Jetřichov – Meziměsti – Starostin – Golińsk – Mieroszów – Różana – Kochanów – Grzędy – Czarny Bór – Jabłów – Lubomin – Struga – PKP Wałbrzych Miasto – (235 km) – PKP Poznań Główny – Dom

Na pożegnanie z Górami Wałbrzyskimi postanowiliśmy wybrać się do Czech. Granicę przekraczaliśmy w Golińsku.


Nie ma to jak tani, dobry Staropramen. Otwieracz zupełnie jak w „Misiu”...


Naszym głównym celem były lody na rynku w Broumovie.


A oto widok na ryneczek.




W pobliżu znajduje się klasztor.


Ogólnie rzecz biorąc Czechy są chyba bardziej przyjazne dla rowerzystów. Samochody jeżdżą jakby wolniej, lepszy asfalt a to skutkuje tym, że Czesi częściej wsiadają na rowery niż Polacy.


No i wypić można u nich więcej ;-)


To już niestety ostatni dzień w górach. Udało mi się wykręcić pierwszą górską setkę.
Teraz czas wrócić na kilka dni do Poznania a później… Zobaczycie w swoim czasie ;-)
Na koniec jeszcze raz dziękuję Dudzie za świetnie spędzone dni. Było super!!!


2008 Czarny Wałbrzych
<--- Poprzedni dzień