Wpisy archiwalne w miesiącu

Lipiec, 2008

Dystans całkowity:982.03 km (w terenie 324.00 km; 32.99%)
Czas w ruchu:49:27
Średnia prędkość:19.86 km/h
Maksymalna prędkość:71.00 km/h
Liczba aktywności:20
Średnio na aktywność:49.10 km i 2h 28m
Więcej statystyk

Houston, we've had a problem

Czwartek, 31 lipca 2008 · Komentarze(4)
Dom - okoliczne lasy - Dom

Po ostatnim wypadzie w góry nie dość, że strzela mi coś w suporcie, zatarła się linka od tylnego hamulca to jeszcze dzisiaj mój "amortyzator" zaczął bardzo mocno stukać i do tego zgubiłem gdzieś w lesie nakrętkę z prawej goleni... Kręciłem się tam później kilkanaście minut, ale oczywiście jej nie znalazłem. Najgorsze, że jutro muszę coś z tym zrobić, gdyż w przeciwnym razie chyba będę się bał jechać do Wałbrzycha...

Powrót do rzeczywistości

Poniedziałek, 28 lipca 2008 · Komentarze(1)
PKP Poznań Główny - Dom

Niestety po świetnie spędzonym weekendzie czas na powrót do domu. Na szczęście podróż pociągiem minęła mi bardzo szybko w towarzystwie pary zjazdowców :-) Teraz trzeba przejrzeć jak tam rowerek się trzyma...

Najtrudniejszy podjazd w Polsce - Przełęcz Karkonoska (1198 m n.p.m.)

Niedziela, 27 lipca 2008 · Komentarze(25)
2008 Odrodzenie w Szklarskiej
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

"U Rumcajsa" - Szklarska Poręba - Wodospad Szklarki - Trzy Jawory (665 m n.p.m.) - Droga pod Reglami - Przesieka - Złoty Widok (610 m n.p.m.) - Przełęcz Karkonoska (1198 m n.p.m.) - Schronisko PTTK "Odrodzenie" (1238 m n.p.m.) - Przesieka - Podgórzyn - Droga pod Reglami - Szklarska Poręba - "U Rumcajsa" - PKP Szklarska Poręba

Na początek link do stronki, którą warto odwiedzić...
Opis na stronie www.genetyk.com

Zaczęło się niewinnie. Kierunek: Przesieka, czas: ograniczony, gdyż o 20.37 mam pociąg do Poznania.


Po drodze mijamy Wodospad Szklarki, ludzi co nie miara a do tego Jan wylatuje przez kierownicę, wgnieciony kask, zdarte udo, ale jedziemy dalej szlakiem ER-2 (Droga pod Reglami).


Po licznych zjazdach i podjazdach lądujemy w Przeciece. Zaczynamy podjazd z wysokości około 400 m n.p.m. Na Złotym Widoku (610 m n.p.m.) zatrzymujemy się przy sklepie, chwila relaksu i decyzja:

Jedziemy na Przełęcz Karkonoską!

Podjazd prezentuje się następująco… Można o nim poczytać na stronie zlinkowanej na górze.
(Autor profilu: Michał Książkiewicz michalzwielkopolski@interia.p)


Wkleję teraz kilka zdjęć z podjazdu, ale nie oddają one tego, co czeka nas w rzeczywistości. Momentami ma się wrażenie, że jedziemy pod ścianę! Nachylenie rzędu 30% to nie żarty. W pewnym miejscu, na przełożeniu 22T z przodu i 28T z tyłu, miałem problem, aby podjechać na stojąco! Zmęczenie jest po prostu koszmarne. Był moment, że chciałem zrobić przerwę. Na szczęście nie jechałem sam, dzięki czemu znalazłem jeszcze trochę sił, aby wspiąć się na szczyt bez wypięcia z pedałów. Ostatni odcinek, czyli od Złotego Widoku do Schroniska „Odrodzenie”, to 628 metrów przewyższenia na odcinku około 6 km. Radzę każdemu spróbować swoich sił na tym podjeździe!












Tutaj już ostatni odcinek, wypłaszczenie. Uczucie jest niesamowite – dopiero w takich momentach człowiek dowiaduje się na co go stać. Niemożliwe staje się możliwe! :-) Razem z Janem w pełnym słońcu, przy dopingu pieszych turystów wjechaliśmy na Przełęcz Karkonoską bez przerw na „jagody i inne leśne historie” ;-) Jeszcze większe gratulacje należą się Tomkowi, który mimo kilku przerw wjechał na Przełęcz na swoim ciężkim fullu! Ten dzień na długo pozostanie w mojej (a może raczej NASZEJ) pamięci.






Na górze czekały na nas piękne widoki.


Zdobywcy…


I chyba najlepsza fotka z całego wyjazdu. Zwłaszcza, że kryją się za nią litry wylanego potu, okropny ból mięśni, ale również śmiech podczas czytania napisów na trasie podjazdu, pełne niedowierzania spojrzenia piechurów czy przyjacielska atmosfera wśród kolarzy, których spotkaliśmy na szczycie :-)


Na koniec przyszedł czas na trochę fotek „w ruchu”.


Wjazd to tylko połowa sukcesu. Trzeba jeszcze zjechać na dół… Asfalt niestety nie jest pierwszej jakości, nachylenie powoduje, że bez problemu osiąga się niesamowite prędkości (Tomek sunął 75.1 km/h, a nie jest to szczyt tego, co można tam osiągnąć…). Razem z Janem nie mieliśmy ochoty na tak szaleńczą jazdę, zwłaszcza, że mamy V-ki w rowerach. Podczas zjazdu zatrzymywaliśmy się trzy razy, by chłodzić obręcze… Wystrzelenie dętki na takim zjeździe to nie przelewki… Na szczęście bez większych przygód zjechaliśmy do Podgórzyna, skąd er-dwójką wróciliśmy do Szklarskiej Poręby.


Chłopaki po solarce ;-)


Niestety to był ostatni dzień mojego pobytu w Szklarskiej Porębie. Długo będę wspominał ten wypad. Było po prostu MEGA!
Janie, Tomku - dzięki za towarzystwo!!!


2008 Odrodzenie w Szklarskiej
<--- Poprzedni dzień

Góry czekają na nowe ofiary

Sobota, 26 lipca 2008 · Komentarze(2)
2008 Odrodzenie w Szklarskiej
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

"U Rumcajsa" - Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.) - Zwalisko (1047 m n.p.m.) - Izerskie Garby (1084 m n.p.m.) - Wysoka Kopa (1126 m n.p.m.) - Sine Skałki (1122 m n.p.m.) - Przełęcz pod Wielką Młaką - Mokra Przełęcz (940 m n.p.m.) - Świeradowiec (1002 m n.p.m.) - Schronisko PTTK "Na Stogu Izerskim" - Stóg Izerski (1108 m n.p.m.) - Łącznik (1066 m n.p.m.) - Smrek (1124 m n.p.m.) - Jizerka - Schronisko PTTK "Chatka Górzystów" - Konna ścieżka - Rozdroże pod Cichą Równią (943 m n.p.m.) - Szklarska Droga - Kopalnia Kwarcu "Stanisław" - Szklarska Poręba - "U Rumcajsa"

Nadszedł kolejny dzień, tym razem z pięknym słońcem na niebie. Szybkie śniadanie i jesteśmy gotowi do drogi.


Na początku rozgrzewka, czyli podjazd z wysokości około 650 m n.p.m. na Wysoki Kamień (1058 m n.p.m.). Końcówka była na tyle stroma i do tego pokryta kamieniami, że trzeba było pokonać ją z buta. To chyba jedyny podjazd, którego nie podjechaliśmy (nie liczę schodów itp.). Na szczycie spotkanie z grupką turystów aus Deutschland ;-)


Następna sesja fotograficzna przypadła na terenie Kopalni Kwarcu „Stanisław”.


Wielki Kanion w Kolorado?!




Gdzieś tam sobie jedziemy…


No i dojechaliśmy, za nami Wysoka Kopa (1126 m n.p.m.), przed nami piękny widok na Stóg Izerski z Sinych Skałek (1122 m n.p.m.) (bendus, dzięki za zwrócenie uwagi, na wcześniejszy błąd ;).


Skoro jesteśmy na górze to wypadałoby zjechać… Na początku Tomek, prędkość około 60 km/h :-)


Jan tradycyjnie trochę wolniej… (swoją siłę pokazuje za to na podjazdach ;-)


Na zakończenie ja. Niestety byłem tak szybki, że aparat nie zdążył mnie złapać ;p


Jak się okazało Tomek po drodze rozjechał jednego „węża” ;-)


Gdy „ukąszenia węża” zostały załatane ruszyliśmy w kierunku Stogu Izerskiego. Po drodze udało nam się m.in. potaplać w błocie kawałek za Mokrą Przełęczą (chyba już wiem, skąd ta nazwa…) oraz spotkać znajomych z Poznania.


To co tygryski kochają najbardziej – trudne techniczne podjazdy :D




Widoczki ze Schroniska Turystycznego "Na Stogu Izerskim".




Dalej czekał na nas podjazd na Smrek (1124 m n.p.m.). Udało się nam wyprzedzić m.in. „czeski peleton” ;-)
Widok na nasze trzy maszyny :-)


Nie przeszkadzać! Podziwiamy…


Ciąża bez alkoholu ;p


Ze Smreka zjazd na stronę czeską. Jak zwykle na zjazdach – działo się! Później kręciliśmy się po czeskich asfaltach, aż dotarliśmy do Jizerki. Następnie wracaliśmy na polską stronę. W międzyczasie udało mi się wykonać „lot boczny” przez mostek i kierownicę, gdzie, jak się później okazało zgubiłem tylną lampkę. Paręnaście metrów dalej mój pierwszy „snejk”. To był dla mnie pechowy, czeski odcinek. Na szczęście widać granicę państwa ;-)




Chwila lansu nad Izerą: Tomek, ja oraz Jan.






Schronisko „Chatka Górzystów” z trochę innej perspektywy.


Co zamówiliśmy? Pytanie… Oczywiście, że naleśniki ;-)


Po posiłku skierowaliśmy się niebieskim szlakiem w stronę Rozdroża pod Cichą Równią. Tzw. konna ścieżka kryła w sobie wiele niespodzianek, m.in. kałuże błota tak głębokie, że ledwo było widać kasetę zębatek :D
Z Rozdroża wspięliśmy się po raz kolejny do kopalni kwarcu, skąd skierowaliśmy się w dół do Szklarskiej Poręby. Na zjeździe złapałem drugiego już tego dnia „snejka”. A wszystko przez to, że wcześniej nie chciało mi się mocno pompować koła…
Na stacji w Szklarskiej musiałem załatać to i owo… Aż mi się łatki skończyły ;-)


Tym oto sposobem zakończyliśmy drugi dzień pobytu w Izerach.
Piękna pogoda, męczące podjazdy, szybkie zjazdy, niespodzianki na szlakach, czego chcieć więcej od życia? ;-)


2008 Odrodzenie w Szklarskiej
<--- Poprzedni dzień --- Kolejny dzień --->

No to lecimyyyy...

Piątek, 25 lipca 2008 · Komentarze(1)
2008 Odrodzenie w Szklarskiej
Dzień pierwszy
Dzień drugi
Dzień trzeci

Dom - PKP Poznań Główny - (323 km) - PKP Szklarska Poręba - "U Rumcajsa" - Polana Jakuszycka - Rozdroże pod Cichą Równią (943 m n.p.m.) - Szklarska Droga - Schronisko PTTK "Orle" - Schronisko PTTK "Chatka Górzystów" - Świeradowiec (1002 m n.p.m.) - Świeradów Zdrój - Sępia Góra (828 m n.p.m.) - Płókowy Mostek - Górzyniec - Piechowice - Szklarska Poręba - "U Rumcajsa"

Zaczęło się od dojazdu na PKP. Z powodu plecaka turystycznego nie mogłem jechać w kasku - dziwne uczucie ;-)
Po nocy spędzonej w (o dziwo!) całkiem niezłych warunkach dotarliśmy do celu, czyli Szklarskiej Poręby. Nasze świeżo umyte, pachnące oliwką rowery jeszcze nie wiedziały co je czeka...


Już pierwszego dnia, po nieprzespanej nocy wybraliśmy się w góry. Początek miał być lajtowy… Spokojnym tempem dojechaliśmy do Rozdroża pod Cichą Równią, skąd polecieliśmy (dosłownie…) do Schroniska Turystycznego „Orle”. Był to jeden z najszybszych terenowych zjazdów w czasie całego wypadu. W pewnym momencie pomyślałem, że wypadałoby zwolnić. I co zrobiłem? Przyhamowałem do 45 km/h. A zaznaczę, że droga nie była tam równa… W ten sposób w krótkim czasie dotarliśmy na "Orle".


Schronisko w pełnej krasie.


Wzdłuż rzeki Izery pojechaliśmy do następnego schroniska na naszej drodze, „Chatki Górzystów”.


Na miejscu TRZEBA spróbować naleśników z jagodami i serem! Są wyśmienite!


Schronisko również z zewnątrz jest bardzo przytulne.


Szkoda tylko, że pogoda tego dnia nas nie rozpieszczała…


Teraz następuje przerwa w fotorelacji. Najpierw był kawałek podjazdu na Świeradowiec (1002 m n.p.m.) a następnie mega szybki asfaltowy zjazd do Świeradowa-Zdrój. To tam udało mi się wykręcić nowy rekord szybkości, czyli 71.0 km/h. Pod koniec musiałem jednak zwolnić, gdyż poczułem zapach palonej gumy… Chyba troszkę mi się klocki zgrzały ;-) Po kilkunastu minutach kręcenia się po Świeradowie wypadało znowu gdzieś podjechać :D Wybór padł na Sępią Górę (828 m n.p.m.). Muszę powiedzieć, że końcówka podjazdu była chyba najgorszym odcinkiem tego dnia.
A tutaj już na szczycie.


Zamyślony KikapuRider.


Po chwili odpoczynku ruszyliśmy w dalszą drogę. Co jakiś czas trzeba było jednak się zatrzymać ;-)


Kolejny przystanek raczej nie był planowany. Na bardzo szybkim zjeździe zielonym szlakiem do Górzyńca, przy prędkości około 50 km/h, pszczoła wpadła mi do kasku i oczywiście mnie upi… użądliła. Dzięki Bogu udało mi się bezpiecznie zatrzymać, Jan wyciągnął żądło, a Tomek poczęstował wodą w celu rozpuszczenia wapna, które miałem przyszykowane właśnie na takie okazje. Z Górzyńca udaliśmy się do Piechowic, a następnie już asfaltem do Szklarskiej Poręby a dokładniej to do ”Rumcajsa”.

Pierwszy dzień upłynął pod znakiem szaleńczych zjazdów, choć wcale nie oznacza to, że w ciągu kolejnych dni rowery sprowadzaliśmy z gór… ;-)


2008 Odrodzenie w Szklarskiej
Kolejny dzień --->

Dla odmiany

Środa, 23 lipca 2008 · Komentarze(3)
Dom - Apteka - Malta - Dom

Aby nie popaść w rutynę dziś po pracy pojechałem nie na Cytadelę, ale do centrum i później nad Maltę. Przy źródełku wybiło mi równe 5555 km na GieTeku :D

Anegdotka z apteki.
Farmaceuta: - Tych leków nie można łączyć.
Pacjent: - Można. Całe życie łączę i jest ok.

;-)

Ciepły letni deszcz... yyyy... ciepły?!

Wtorek, 22 lipca 2008 · Komentarze(0)
Dom - okoliczne lasy - Dom - Apteka - Cytadela - Stary Rynek - Dom

cz.1
W końcu założyłem kasetę oraz łańcuch. Wrażenia następujące:
- Shimano XT CS-M737-I - lepiej zestopniowana na twardszych przełożeniach (11-12-14-16-18-21-24-28T), ciekawe kiedy będzie mi brakować koronki 32T... Poza tym to świeci się jak psu ... ;-) Biegi wskakują bardziej płynnie niż do tej pory.
- SRAM PC-870 - trudno cokolwiek powiedzieć o łańcuchu po przejechaniu 40 km - ważne, że ładnie współgra z kasetą. Będę jeździł na dwóch łańcuchach, więc mam zamiar przekulać sporo km'ów na tym set'cie. Zobaczymy czy się uda... ;-)

cz.2
Tradycyjnie już wcześniej wyszedłem z apteki, więc pośmigałem trochę na Cytadeli. Trening czyni mistrza ;p
Miałem jeszcze skoczyć nad Maltę, ale złapał mnie mocno orzeźwiający deszczyk...

Udało się... ale nie wszystkim...

Poniedziałek, 21 lipca 2008 · Komentarze(2)
Kategoria Foto
Dom - Apteka - Cytadela - Dom - Janikowo - Wierzenica - ... - Janikowo - Dom

cz.1
Tradycyjnie już po praktykach na Cytadelę. A tam dwie warte zapamiętania sytuacje.
Pierwsza - wjechałem w drzewo ;p Jakiś palant przewrócił niewielkie drzewko tak, że jego pień mający około 5 cm średnicy znajdował się akurat na wysokości mojej klatki piersiowej. Problem w tym, że nie było go widać, gdyż było to za zakrętem. No więc w nie wpadłem ;-)
Druga - w końcu udało mi się wjechać na Amfiteatr. Wiedziałem, że to wina opon ;-)

Po kilkunastu minutach ostrej jazdy wpadłem do dudy załatać mu dętkę... Jak myślicie, na jaką kwotę wystawić rachunek? ;p

cz.2
Nie wiem od czego zacząć... Miał do mnie wpaść dzisiaj Grapler, ale z pewnych powodów nie doszło do spotkania. No więc wyciągnąłem Sergio oraz Elsnera na rower... W planach była rundka po okolicy. Dojechaliśmy m.in. do Wierzenicy, gdzie skręciliśmy w prawo. Jest tam krótki, asfaltowy zjazd o 8% nachyleniu. Ja miałem tam około 50 km/h na liczniku, chłopaki pewnie z 5-10 km/h mniej. Najgorsze jest to, że mniej więcej w połowie zjazdu jest zakręt 90* w prawo. Tuż przed nim mocno zwolniłem i przejechałem bez problemu, Sergio ponoć musiał lekko uciekać na zewnętrzną, ale też dał radę... Za to Elsner zarzucił podczas hamowania tyłem, gdyż na asfalcie leżało trochę piachu... Odwróciłem się w momencie, gdy usłyszałem, że coś się za mną dzieje. Zobaczyłem Roberta dosłownie wylatującego z roweru... Głową do przodu... Na szczęście zatrzymał się około 2 m przed przydrożnymi drzewami. Nie chcę wiedzieć co by było gdyby jechał 10 km/h szybciej... A jeździ bez kasku... Jeszcze... W sumie skończyło się "tylko" na pozdzieranych dłoniach, łokciach, plecach... To był koniec rundki na dzisiaj - spokojnie wróciliśmy na osiedle. Odstawiliśmy naszego "pechowca" (a raczej "szczęśliwca") do domu i sami pojechaliśmy do pobliskiego lasu na relaksujące piwko ;-) Posiedzieliśmy trochę i spokojnie zaczęliśmy wracać do domu. W pewnym momencie słyszę: "Teeeeeeeej!!!". Oglądam się za siebie, a Sergio leży na glebie :D


Okazało się, że złapał go skurcz uda akurat w momencie, gdy przednie koło zaczęło zakopywać się w piachu. Jedyne co mu pozostało to grzecznie wylądować na ściółce ;-) Na szczęście tym razem mieliśmy niezły ubaw z wywrotki jednego z nas :D Wracając do domu pożyczyłem klucz do kasety, więc od jutra mój rower wzbogaci się o kolejne nowe części.
Na koniec powiem tylko, że chyba powinniśmy dzisiaj zmówić "zdrowaśkę" za to, że o własnych siłach WSZYSCY wróciliśmy do domu. Cały czas mam przed oczami widok kumpla lecącego wprost na drzewa...

Jazda testowa

Niedziela, 20 lipca 2008 · Komentarze(0)
Dom - Dziewicza Góra - Dom

W końcu udało mi się wyjść na rower! Dziś test nowych opon oraz przerzutki przedniej.
Oto moje spostrzeżenia:
- Kenda Karma, 26 x 2.0 + Maxxis Ultralight - koła są wyraźnie lżejsze (w sumie na dwóch kołach straciłem aż 435 gramów!), co czuć bardzo mocno na podjazdach oraz podczas przyspieszania; niestety mniejsza masa oraz mniejszy rozmiar spowodowały, że opony zachowują się troszkę bardziej nerwowo, ale podejrzewam, że to kwestia przyzwyczajenia...
- Shimano XT FD-M771 - nawet nie ma jej co porównywać z moją dotychczasową Acerą FD M-330; troszkę zabawy kosztowało mnie jej wyregulowanie, ale teraz działa świetnie; w końcu to ja decyduję kiedy dokładnie chcę zmienić bieg i to bez względu na to, czy robię to pod obciążeniem, czy nie.

Kasety oraz łańcucha jeszcze nie założyłem, gdyż klucz do kasety nie pasuje o_O
Poza tym spotkałem dzisiaj kolegę i pokręciłem się z nim po osiedlu.
Aaaa - ledwo spisałem dane z licznika - bateria mi padła - chyba jeżdżę za szybko ;p

Powtórka z rozrywki

Wtorek, 15 lipca 2008 · Komentarze(5)
Dom - Apteka - Cytadela - Duda house - Dom

Zacznijmy od początku... Przed pracą rundka po mieście w poszukiwaniu kilku drobiazgów rowerowych dla Dudy. Byłem między innymi w sklepie na ul. Kwiatowej (nie Cyklotur, tylko ten drugi). Oczywiście wchodzę z rowerem do środka i co słyszę?
- "Proszę nie wchodzić do sklepu z rowerem"
Jak myślicie? Kupiłem tam coś? ;-)

W aptece dzisiaj znowu nie wysiedziałem do końca ;-) Jako, że wyszedłem jeszcze wcześniej niż wczoraj mogłem pojeździć po Cytadeli odpowiednio dłużej :D Już po pierwszym kółku miałem dość... Chyba troszkę za duże tempo sobie narzuciłem (Vmax całkiem wysoki dzisiaj ;-) W międzyczasie pomogłem pewnej dziewczynie założyć łańcuch ;-) Niestety podejrzewam, że był to tylko zabieg "doraźny"... Później już tylko do Dudy i do domu. A teraz odstawiam rower na kilka dni... Pewnie aż do weekendu...